historia

📜 Historia Al-Zahry

📑 Spis treści

🕰️ 2025–2028: Upadek pozycji Iranu i narodziny Al-Zahry

  • 2025 — Iran przegrywa konflikt z Izraelem.
    Gospodarka upada, społeczeństwo dzieli się, zachodnie regiony zaczynają dryfować politycznie.

  • 2026 — W regionie Al-Zahra ogłaszany zostaje „Komitet Tymczasowej Administracji Regionalnej”.
    Składa się z lokalnych elit plemiennych, oficerów rezerwy i duchownych.

  • 2027 — Ludzie Pustyni zabezpieczają szlaki tranzytowe i odcinają wpływy Teheranu w południowych prowincjach.

  • 2027 — W zamachu ginie wysoki rangą ajatollah, co prowadzi do eskalacji napięcia z duchowieństwem.

  • 2028 — Powstaje ruch Al-Adal: mieszanina elementów Bractwa Muzułmańskiego i lokalnego populizmu.

  • 2028 — Pojawiają się pierwsze inwestycje zagranicznych firm naftowych pod pretekstem „pomocy odbudowującej”.

🔹 2029–2032: Deklaracja autonomii i korporacyjna kolonizacja

  • 2029 — Proklamacja niezależności regionu jako Autonomiczne Państwo Al-Zahra.
    Iran nie uznaje, ale nie ma środków na odpowiedź.

  • 2030 — Ali Al-Ghabani, były dyplomata, zostaje wybrany prezydentem dzięki poparciu umiarkowanych.

  • 2030 — Al-Ghabani podpisuje umowy koncesyjne na wydobycie ropy i ustanawia „Strefy Innowacji Korporacyjnych”.

  • 2031 — Armia Al-Zahry przekształca się w Korpus Bezpieczeństwa Narodowego.
    Oficjalnie niezależna, faktycznie zależna od dotacji koncernów.

  • 2031 — Ustawowo dopuszcza się „technologiczne partnerstwa publiczno-prywatne” – m.in. systemy nadzoru, eksperymentalne ID cyfrowe.

  • 2032 — Pierwsze protesty przeciwko systemowi identyfikacji biometrycznej – na czele: młodzieżówka Al-Adal.

  • 2032 — Rząd tłumi protesty.
    Oficjalnie: „akty sabotażu infrastruktury”, faktycznie: wewnętrzny bunt.

🔹 2033–2036: Stabilizacja pozorna, konflikty frakcyjne

  • 2033 — Konstytucja z poprawką o „neutralności technologicznej” – obywatel może odmówić wszczepień czy użycia systemów biometrycznych.
    (Tylko teoretycznie…)

  • 2033 — Ludzie Pustyni ogłaszają tzw. Strefy Etyczne — enklawy bez nadzoru korporacyjnego.
    Rząd oficjalnie „szanuje autonomię plemienną”, ale potajemnie infiltruje te strefy.

  • 2034 — Al-Adal zdobywa kilka mandatów w parlamencie i zapowiada reformę systemu edukacji, zakładając szkoły w języku arabskim i lokalnych dialektach.

  • 2034 — Bractwo Muzułmańskie zostaje oficjalnie zdelegalizowane, ale działa jako cień Al-Adal.

  • 2035 — Korporacje zawiązują Radę Rozwoju Technologicznego (nieformalna izba wpływu), naciskając na zwiększenie stref testowych.

  • 2035 — Dochodzi do tajemniczych zgonów dziennikarzy śledczych badających relacje rządu i korporacji.
    Społeczeństwo milczy – przeważa apatia.

  • 2036 — Powstają „Miasta Pilotażowe” – obszary testowe dla infrastruktury zarządzanej przez firmy.
    Z zewnątrz wyglądają jak sukces; w środku – pełna zależność od jednej firmy.

🔹 2037–2040: Balans sił i narodziny fałszywej demokracji

  • 2037 — Ustawa o „Równowadze Wpływów” – każda większa frakcja (wojsko, rząd, Al-Adal, Ludzie Pustyni, sektor prywatny) dostaje oficjalny głos doradczy w parlamencie.
    Faktycznie: system zakulisowych szantaży i wymuszeń.

  • 2037 — Al-Ghabani ogłasza nową erę: Demokracja Konsensusu Narodowego.
    W praktyce – stagnacja decyzyjna.

  • 2038 — Konflikt między wojskiem a Ludźmi Pustyni o kontrolę nad starą rafinerią. Dochodzi do ostrzału.

  • 2038 — Wyciek danych z korporacji MINDOS ujawnia, że „konsultują” treść ustaw z rządem przed głosowaniem.
    Prezydent ogłasza śledztwo, które niczego nie wykazuje.

  • 2039 — Al-Adal organizuje masowy protest: „Al-Zahra należy do ludzi”.
    Protest zostaje rozbity, ale liderzy nie są aresztowani – równowaga musi być utrzymana.

  • 2039 — Wprowadzany zostaje Pakiet Technologii Dobrowolnych – obywatel może wybrać, czy korzysta z cyfrowej identyfikacji, o ile płaci „podatek papierowy”.

  • 2040 — Wybory parlamentarne – frekwencja wynosi 38%.
    Wynik: bez zmian. Ludzie nie wierzą już w żadną zmianę.

  • 2040 — System "cyfrowej legitymacji" zostaje powiązany z dostępem do usług publicznych.
    Brak konta = brak dostępu.

  • 2040 — Na pustyniach pojawiają się tajemnicze obozy.
    Nikt nie wie, czy należą do wojska, czy korporacji. Nikt nie pyta.

  • 2040 — Al-Zahra staje się ikoną „kontrolowanej wolności” – z zewnątrz: stabilna demokracja. Od środka: kontrolowany chaos.

Tagi:

#spistresci#historia